Wednesday, December 26, 2007

Músa-jól

Og jólin komu til byggða. Hljóðlega og látlaust svifu þau niður af himnum og lögðust blíðlega yfir ból, jafnvel þó svo að engar hefðu smákökurnar verið bakaðar né seríurnar verið hengdar upp í lítinn glugga. Kannski næstu jól, hver veit. En jólin svifu inn í lítið hjarta, sem tókst að þessu sinni að stilla á RÚV í tæka tíð, svo klukknahljómurinn flutti með sér eirð og angurværð um þreyttan huga og bísperrt eyru og engin féllu tár niður vanga- heldur fæddist örlítið bros, sem meira að segja náði upp til augna. Litla jólamúsin hafði náð jólunum. Yfir borðhaldi leiddi hún hugann að ættingjum og ástvinum nær og fjær, sendi þeim hlýja strauma og hugsanir. Hún óskaði öllum gleðilegra jóla, og sérstaklega fólkinu á tjaldstæðinu í Laugardal og músunum þeirra. Jólamúsin tendraði jólaljós og horfði á fallegt jólatréð uppljómað og fallega skreytt, greniangan lagði af því. Hún huxaði mikið. Með foreldrum sínum átti litla jólamúsin yndislega stund og fékk hún fallegar gjafir, bæði kerti og spil. Litla músin lagðist svo í rúmið. Hún knúsaði Ísbjörninn sinn og breiddi ofan á þau sængina svo þeim yrði ekki kalt þegar Veturkonungur vefði bæinn hvítum örmum sínum. Jólamúsin og Ísbjörninn voru ekki munaðarlaus á jólunum, þau áttu hvort annað að.

K8

Wednesday, December 12, 2007

Nightmare before Christmas

Mig dreymdi mann sem brosti til mín. Svo breyttist brosið og hann tók upp hníf og skar í höfuðið á sér endilangt, fletti því næst af sér höfuðleðrinu svo blóð og heili spýttust út og láku niður andlit hans. Svo næst kom hann á eftir mér með hnífinn og ætlaði að stinga mig. Ég faldi mig bakvið mjög síð og dökk flauelsgluggatjöld, sem náðu frá lofti niður í gólf og gat séð hvernig maðurinn stakk í gluggatjöldin og nálgaðist mig. Þannig magnaðist flótta- og hræðslutilfinningin upp í mér. Ég fann svo hvernig hann margstakk hnífnum í holdið á mér. Það var svona tilfinning um að bráðinni hefði verið náð. Á meðan þessu stóð sá ég líka hvernig risavaxnir geitungar fóru að klekjast út úr veggnum. Búkar þeirra, gulir og sporöskjulaga, með slímuga himnu, þrýstust út úr veggnum og meterslangir fálmararnir, loðnir og mjóir urðu til.

..... Ég hlakka svo til, ég hlakka alltaf svooo til...

K8.

Friday, December 07, 2007

Að draga sig í hlé

Ég er stödd á balli núna. Hef fengið mér í aðra tána, en finn mig í þeirri aðstöðu að draga mig í hlé- fara inn á bókasafn og fara á netið. Ég er huxi. Minnist ég fallinna félaga með þessari skál. Skál.

K8