Dreams that you dream of..

Somewhere over the rainbow- bluebirds fly..

Dreams really do come true.....


Upon a star

- behind-

lemon drops- that's where you find me-

oh - why - oh why can't I ?

wake up where the clouds are fare behind- like a lemon drop.

Somewhere- why up high. And the the dream that you dared to.... Why can't I?


Shit þetta er hressandi. Skrifandi. Þenkjandi. Líðandi. Lifandi. - með svo mikið af greinum fyrir framan mig- úrklippum- sippum- trippum- flippum - fæ engan þráð í þetta einhvern veginn. Sundurslitið. litið. litið undan - hvort kom á á undan? kuldan. þuldan. muldan. Mér líkar hann.

Það má kalla það fremur fátæklegt að hafa gengið gegnum þrjú ár af listnámi, endalausri sköpun og spuna- ævintýraheimi leiklistarinnar..... og við mér blasir ein sú svæsnasta ritstífla sem ég hef staðað frammi fyrir - það kemur ekki skrifandi stafur útúr mér. Hvar ertu ljóðmælgi- hvar ertu móðurmál mitt ástkæra ylhýra sem ég svo heitt þrái að munda????!!!!!! Ja- sjón er að sjá að ekki skortir dramatíkina- hún er hér allsráðandi- en hnyttnin, hinn einskæri orðaflaumur sem lék svo létt af vörum mínum... fingrum mínum... fingrasetningu og fann sinn veg inn í netheima virðist svo sannarlega vera á hverfanda hveli.- Þegar bóknámið var sem mest- og hinn akademíski lærdómur og ritgerðir áttu stærstan hluta tíma míns þá var eins og málið og orðin streymdu léttar.... allt kom flæðandi út, orð og setningar fundu sinn farveg og það gekk leikandi létt að meitla orðin- meitla málið - Nú eru þetta orð á strjáli fyrir mér. - en þráin - draumurinn um hið ritaða orð er þó sterkur - hann er hér jafnvel enn sterkari en áður... ó þú ó þú - skáldagyðja kom þú yfir mig og andset mig ... ;)

Ehh--- .. svo er bloggið löngu búið að tapa fyrir myspace og eftir það tapaði myspace fyrir facebook og allir voru reknir úr vinnu sinni. Þetta er þó fyrir mig. Draumarnir eru fyrir mig.

K8.

Tungumál

Á flugvélasæti stóð letrað:

"Ást is the noun for love in Icelandic. But the verb is different. Be careful not to say: " Þú ást mig." That means: You ate me.
Use the verb "elska" instead".

Svona mál geta verið flókin - svo einfalt er það.

K8

statistík

http://mbl.is/mm/folk/frettir/2009/09/10/500_a_sjukrahus_vegna_kexats/?ref=fpverold

K8.

a-way

In retrospect it feels that I was falling in and out love all this time - it was great. With men, with life, with dance, with culture, with wine, with food, with freinds, - yes a lot of love. Love is good, love is great- all you need is love.

Falling in love - what else? Falling of cliffs, different kind of cliffs. Truly needed cliffs and a times not so needed cliffs- painful cliffs.

There were a lot of mountains- a lot. Some I could see clearly - others I didn't see as clearly. But I knew they were there and I knew I had to keep on climbing - there would be a cliff to rest on soon or to fall of and start again to climb.

It's an easy deal really- you learn to love it - as everything else. Even blue cheese and olives. Didn't see that coming. But they came anyway - and friends for life and friends for a while. Everything is forever and also only for a while- it's good and bad- like everything. Well- everything is everything. You have to love that as well.

Love- it's such a good word. It's like velvet and red wine together - incomparable.

And then there was a fruit of love that became a part of the family- a volcanic baby was born. A new life long friend.

Shadows grew longer and shorter, kept stepping in and out of them in real light as well as stage lights - playing with shadows and chasing shadows. People that turned out to be only shadows. Men that turned out to be mice.

Solitude. Loneliness. Sadness. Madness. Princess at the bar making love to her lovely glass of red wine - thinking this way everything would turn out fine. Well- it turned out. Let's just put it like this. The princess kept on falling from the stupid bar chair which was in that moment her mountain to climb and her cliff to hang on to- she did- she slipped- she fell- she cried - but then she got up again had another glass of wine... and it will all be fine.

She argued with God, she asked questions that will only be revealed through time - Time.... that's another character in the story. Princess red wine, lonely in her tower with her polar bear - contemplating Time. Time remains the story's strong silent type. He's very tall- or long if you like to look at it that way - and Time is the force of attraction - unattainable. Somewhat resembles Frank Sinatra.

Well- I did it my way.

K8.

Á þessu kvöldi fyrir einu ári..

... var ég spennt, hrædd og vissi ekkert hvað var að fara að gerast - já ég var eiginlega bara mjög svo mjög svo hrædd, en samt spennt og forvitin og samt ótrúlega stressuð og samt tilbúin en samt svo engan vegin tilbúin... en ég fór seint og um síðir að sofa og morgundagurinn rann upp. meira um hann á morgun.

K8

Tíminn líður hraðar...

... þegar endaspretturinn heftst... 3, 2, 1.. svo bara AH BÚ!

Úje life outside the system here I come..

K8

Fullorðins

Eftir að hafa sigrast á hræðslu minni um að þurfa að skipta margsinnis um lest á sama ferðalaginu og fundist furðulegt að ferðast til annars lands með lest sat ég hugsi síðasta spölin heim. Fimm vikur eftir í skóla um ótilgreindan tíma- svo bara spuni framundan. Rauðvín, bjór, kaffi, ólívur og nú síðast gráðostur mmmm.... quattro formaggio... Já, mér fannst ég bara orðin svolítið fullorðin.

K8

Allt fram streymir

Þetta er allt að koma- B.A. búin- sýningar framundan um helgina- Ítalía hinu megin við helgina - sumarið hérna megin við Atlantshafið - heimsóknir frá Fróni og víðar á leiðinni- ohh þetta er gottt.
Bráðum stend ég uppúr skólanetinu og fer að spinna sjálf- hlakk hlakk hlakk- sýningar heima í Ágúst, allt í vinnslu - hlakk hlakk, - en núna er líka gott. Mjög gott- nýt núna.

Mér þykir vænt um þennan tíma hér- bráðum sundrast bekkurinn og allir fara í sínar áttir- en þetta var ótrúlega dýrmætt, þakklátt.

Sjáum hvað gerist - það er svo gott að vita ekki.

"Nobody ever lived the life they intended" J. C.

K8

Með morgunkaffinu...

Sunnudagur í Salzburg. Kertaljós og Celine Dion- ég veit það ekki, en það er eitthvað sem knýr mig til að hlusta á hana þessa dagana. Eins og það er eitthvað sem knýr mig til að skrifa meira- ég finn þörf og löngun til þess. Það er dýrmæt tilfinning- löngun. Maður áttar sig á því þegar hún er ekki til staðar. Eins með innblásturinn, hann er kærkominn. En það þarf líka að viðhalda honum, vökva hann eins og blóm - annars deyr hann. Vá- kannski ekki alveg svona dramatískt en samt.

Það er svo fyndið með þessar langanir sem eru inní manni, - það er enginn sem stöðvar mann nema manns eiginn ótti eða framtaksleysi... þessi "ég nenni því ekki" tilfinning- en kannski er hún í grunninn líka bara ótti við að leggja eitthvað á sig.

Það er eiginlega rigning úti, - allavega grátt. En það er allt í lagi- mér finnst svona veður fínt, það er ennþá í takti við skapið í mér ... en vorið er í loftinu, líka innan í mér. Ég ætla í göngutúr í dag. Þó svo að dagurinn sé ekki brakandi- hann brakar bara á annan hátt í dag.

Það er gott að vera farin að lesa aftur eins og þegar ég var unglingur, ég ét í mig hverja bókina á fætur annarri. Það gefur mér líka innblástur og vissu um að "þegar öllu er á botninn hvolft þá endar allt einhvern veginn" H.L. Það er svo fyndið hvernig persónur í bókum verða oft vinir manns og maður fer að lesa hægar af því að maður vill þekkja persónurnar lengur og vita meira.
Og að geta brosað og hlegið upphátt vegna þess sem maður les- það er þannig sem bókmenntir eru svo gjöfular. Við erum öll eitthvað svo mannleg. Maður lærir að þekkja sjálfan sig í mismunandi aðstæðum og maður öðlast nýja reynslu,- já þetta heillar mig ótrúlega mikið.

Mig langar að vera rithöfundur. Ég hef hugsað þetta í fjöldamörg ár, alveg síðan ég var krakki - og sagt nokkrum vel völdum einstaklingum frá þessari löngun- en einhvern veginn ekki viljað segja hana upphátt. En nú segi ég það bara- mig langar að verða rithöfundur. Þá þarf ég auðvitað að byrja að skrifa- og hætta að stroka út orð og setningar. Til þess að takast eitthvað þarf að mistakast. Til þess að skapa eitthvað þarftu að prófa allt- bæði gott og vont og svo sjá hvað þú vilt... Ég er allavega ekki enn búin að gefast upp á þessu bloggi eða skipta um slóð til að byrja upp á nýtt og er það vel. Þannig mun það vera.

En svo er líka svo fallegt að maður þarf ekki bara að verða eða vera eitthvað eitt- maður þarf ekki að útiloka annað til að velja eitt.

Það er gott að breytast.

K8

Val # 3

Þegar þú fyrst sleppir, þá kemur það til þín..

Einfalt- og í raun ótrúlega fallegt.

K8

Val # 2

Ef valið er algjört þá þarf að finna viljann. Hvað vil ég velja- hvað vil ég gera. Hvert vil ég fara- hvaða vil ég upplifa, hvað vil ég sjá, heyra, njóta, borða, kynnast - hvað vil ég. Þá er valið einhvern veginn ekki lengur eitthvað fyrir utan sjálfa mig- það er algjörlega innan í mér. En samt fyrir áhrifum umhverfisins og alls sem ég hef nú þegar valið og ekki valið að upplifa.

Þetta er stanslaust í hausnum á mér, af hverju veljum við eins og við veljum og af hverjum gerum við það sem við gerum. Ég gerði við gammósíur áðan. Ég valdi að gera það- hitaði kaffi sérstaklega og kom mér vel fyrir, ég er ekki vön að sauma og hef ákveðnar skoðanir um sjálfa mig og saumaskap. Ég valdi bara að gera við þessar gammósíur af því mig langaði að upplifa það að sauma og gera við. Ég þurfti ekki að gera það- búin að dansa í þessum götóttu gammósíum í marga mánuði og gæti alveg eins gert það áfram, en það var einhver löngun til þess að framkvæma þessa athöfn og bara finna hvernig það er- án þess að dæma. Svo henti ég fullt af drasli í ruslið- mig langaði að hreinsa aðeins til.

Þegar ég vaknaði var sól og blár himinn - kristaltær og brakandi dagur beið mín. Mig langaði út að ganga sitja hjá ánni eins og vanalega og hugsa og skrifa. En nú er orðið skýjað og mig langar ekki lengur til þess að gera þetta. - Auðvitað gæti ég gert þetta, en er með svona "ég nenni því ekki tilfinningu".

"Ég nenni því ekki"-tilfinningin er reyndar svolítið sérstök. Það er talið neikvætt að vera latur og að nenna ekki. Procrastination. Ég veit það ekki- undanfarið hef ég bara ekki nennt neinu á undarlegan hátt, - ég geri það samt. Jú jú ég fer á fætur fer í skólann fæ mér að borða þvæ þvott skrifa BA ritgerð skrifa email blogga smá ... En það er samt löngun inni í mér til þess að verða hugfangin af einhverju og gjörsamlega missa mig í því, - geta ekki sofið vegna hugsana um það- ferðast til að uppgötva eitthvað nýtt, eyða ótaltíma í rannsóknir og að kynna mér hluti..... og einhvern veginn gleyma mér algjörlega í einhverju... en hverju- en hverju EN HVERJU? en það gerist einhvern veginn ekki. Kannski er það málið... kannski þarf ég að velja að missa mig í einhverju og velja að verða hugfanginn af einhverju.

Hugsa mikið um að skrifa- einmitt það "HUGSA" um það- geri það ekki- jú auðvitað núna, en samt. Sjálf þoli ég ekki að vera á leiðinni endalaust að gera eitthvað .. en svo gerir maður það einhvern veginn aldrei. Procrastianation. Kennir öðrum um- skorti á tíma, þurfti að gera þetta, þurfti að gera hitt- þetta er allt svo mikið bullshit. Ótrúlegt hvað 24 klukkustundir eru misjafnlega vel nýttar eftir einstaklingum. Maður býr til tíma.

K8.

Val

Ég vel að skrifa þessa færslu. Ég hef ekkert að segja, en ég skrifa samt þessa færslu. Ég vel þessi orð, þessar setningar- en í sjálfu sér skipta þær engu máli núna- megin markmiðið er bara að skrifa eina færslu. Svo fer ég að sofa. - það er líka val. Ég gæti valið að vaka í alla nótt- af því bara. Ég gæti valið að klippa út myndir úr tímaritum og hengja þær á veggina. Það væri líka val. Ég gæti ákveðið að klæða mig upp, mála mig - fara í hælaskól drekka mig fulla á bar og heita Lise Lotte frá Noregi í viðskiptaferð. Ég gæti valið að gera það. Ég gæti valið að hætta í skólanum, báðum skólunum, og látið mig hverfa. Ég get valið að snoða á mér hausinn og sprauta mig með heróíni. Ég get valið að selja mig og græða evrur aukalega meðfram námslánunum. Ég get valið að breyta nafninu mínu. Ég get valið að ljúga um uppruna minn í hvert skipti sem ég hitti nýjan einstakling. Ég get valið að sofa hjá öllum strákunum í skólanum. Ég get valið að sofa hjá öllum stelpunum í skólanum. Ég get valið - það er nefnilega málið- ég á val og valið er mitt- en hvað vil ég velja. Allt er í boði. Allt. Líka að velja ekki. Bara pæling.

K8

6. mars 1999

Í dag eru liðin 10 ár frá þeim degi. Tempus Fugit.

K8

Þetta er allt að koma...

Það er vor í lofti. Moldarlykt. Snjórinn að bráðna ofan í jörðina. Snjórinn bráðnar úti- og inni.

Hætt að nota húfu.

Sólin er farin að skína úti - og inni.

K8.

Where is your dynamite?

Það verður að finna sprengikraftinn í þessu öllu saman og hann kemur frá rótunum, frá jörðinni!!!

WHERE IS YOUR DYNAMITE KATARINA DAGMARA?

Explósíft efni maður lifandi. Drifkrafturinn að öllu saman.

K8